donderdag 30 september 2010

2010-09-30

Zeven. Het getal zeven is het kleinste aantal hoekpunten waarvoor de regelmatige veelhoek met dat aantal hoekpunten niet construeerbaar is met passer en liniaal.Ook wordt het getal 7 als geluksgetal beschouwd. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat het de som is van de "heilige" getallen 3 en 4. Het is maar dat je het weet. Zeven is echter ook het aantal centimeters dat de tumor in mijn slokdarm in de lengterichting meet. En ook is zeven het aantal centimeters dat de tumor in mijn buik groot is. Een gigantisch verschil met de "niks te zien"-toestand van 3 maanden geleden.

Een stent in mijn slokdarm (zie plaatje voor een voorbeeld) wordt voorzien binnen 2 weken tot 2 maanden afhankelijk van de eetmogelijkheid/het gewichtsverlies. De oncoloog staat volgende week in de agenda en ik verwacht de week daarop de start van de chemo. Dat zal nog een feestje worden want de aders in mijn linkerarm hebben er geen zin meer in, geloof ik. Feit is dat ze steeds moeilijker te vinden zijn voor de prikkers. Tevens wordt er nog gesproken (MMC en AMC) over het wegsnijden van de tumor in de slokdarm van binnenuit. Maar normaliter past men dat toe bij enkele cellen en niet bij een voetbalveld van 7 centimeter, Dus ik verwacht niet dat dit een reele optie is.

dinsdag 21 september 2010

2010-09-21

Bah! Uitgaande van mijn klachten had ik de verwachting dat er iets aan de hand moest zijn. Helaas bevestigt de uitslag van de CT-thorax scan mijn bange vermoedens. Er zijn vergrote lymfeklieren in mijn buik geconstateerd (een nieuwe plek dus) en tevens is er een aangroei te zien in het onderste deel van mijn slokdarm (daarmee zijn ook de passage klachten verklaard). Om het een en ander meer precies te kunnen vaststellen krijg ik een of twee vervolgonderzoeken te weten een gastroscopie of een endo-echoscopie of beide. Onderzoeken die ik eerder al heb getypeerd als middeleeuwse martelpraktijken. "If the going gets tough, the tough gets going" zullen we maar zeggen. Doet u toch maar een roesje zo tough ben ik ook weer niet. Mogelijk dat ze hierbij ook nog een stent in de slokdarm willen plaatsen, als dat kan cq nodig is. Daar wil ik overigens nog wel even over mee discussieren gezien de ervaringen van een mede-patient. Maar ik denk dat je op een gegeven moment niks meer te kiezen hebt. Geen stent , geen eten. Zo simpel komt het op een gegeven moment te liggen.

Hangende de resultaten van de genoemde onderzoeken denkt men nu aan een herhaling van de EOX chemo kuur (never change a winning team) met dien verstande dat de samenstelling gedurende de rit (6 kuren) aangepast zal worden. De stof E (Epirubicine) is schadelijk voor het hart en kan nog maar 3 keer toegepast worden. De stof O (Oxaliplatine) is destructief voor je zenuwstelsel (hetgeen ik al gemerkt heb) en zal net zo lang meedoen als kan. Tot het gaatje dus. Te bepalen aan de hand van de optredende schade. De stof X (Capecitabine oftewel Xeloda) kan in principe de volle 6 rondes mee. Hangt af van de bijwerking (hand/voet syndroom etc etc).

Of deze kuur hetzelfde effect gaat sorteren als de vorige keer is natuurlijk de vraag. De cellen kunnen bijvoorbeeld resistent zijn geworden. Mijn lichaam kan er anders op reageren waardoor de kuur niet volbracht kan worden. En nog zo wat redenen.

Wanneer gaat dit alles plaatsvinden? Dat weet ik niet. Donderdag a.s. heb ik een afspraak om over de onderzoeken een afspraak te maken, waarna ik weer een afspraak heb om de afspraken te kunnen maken over de chemo. Verder geen commentaar op deze ongetwijfeld nuttige procedures.