Afgelopen donderdag is de tweede cyclus van 21 dagen gestart met een infuus. Het inlopen van het infuus was vervelender dan de eerste keer. De hele linkerarm voelde aan zoals het aanvoelde als kinderen vroeger elkaar "prikkeldraad" bezorgden. Het effect op mijn aansturing van spieren is ook groter. De vorige keer had ik de eerste dagen ook last van spontaan bewegende delen van het lichaam, maar nu meer. Als tiener had ik dit ook maar dat had hele andere oorzaken. Nu moet je het vergelijken met een trillend spiertje bij je oog, zoals iedereen weleens heeft meegemaakt. Alleen dan in het groot. Mijn kuiten hebben de eerste avond als het ware de halve marathon gelopen. Toch een prestatie en dat zonder trainen. Ook de coordinatie van mijn handen is bij tijd en wijlen minder en leidt soms tot een verkrampte hand.
De misselijkheid is stukken minder als de eerste ronde en ook de koude sensatie is minder. Een nieuwe zalf moet het hand-voet syndroom beter bestrijden. De haaruitval als gevolg van de chemo is in volle gang. Een tijdelijk einde van mijn toch weelderige haardos.
Op het eind van deze ronde wordt met behulp van een Ct scan bepaald of de kuur aanslaat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten