Zittend op het Zeeuwse strand werd ik omringd door voormalige landgenoten. Jawel, ergens rond 1750 besloot een van mijn voorvaderen van Wesuwe (Duitsland) naar Den Helder te emigreren. Sinds die tijd hebben die Duitsers te kampen gehad met mutaties van het DNA. Hun stemgeluid is zeker 4 keer luider geworden. De rest is hetzelfde gebleven gezien mijn kenmerken (dikke buik, sandalen). Zo mokten de oudjes voor mij wat over een verkeerd gebruik van slaappillen (het menneke was er klaarblijkelijk bijna ingebleven), achter mij laggen twee meiden, late tieners, uiteraard te praten over slungelachtige jongens, tenminste als ik het goed begrepen heb, en links van mij waren twee jonge echtparen met kinderen volkomen in de stress. Met name die ene vrouw had volgens mij last van postnatale agressie , het kind kon echt niks goed doen en dan al dat verdammte zand am strand. Kortom de doelgroep van Zeeland was vertegenwoordigd. Je komt namelijk minstens driemaal in je leven in Zeeland: als kind, tiener en bejaarde.
De Duitsers leken steeds zenuwachtiger te worden. Nederland had gewonnen en ze voorzagen al een finale tegen der mannschaft. Of was het toch het boek over de Mossad dat ik aan het lezen was, de oorzaak. Ik heb het ze niet gevraagd. Bang voor gehoorbeschadiging en niet van de vuvuzela's.
Op het strand moet je, met zoveel Duitsers om je heen, oppassen dat je niet in een kuil valt. Maar daar ben ik niet bevreesd voor. Het spreekwoordelijke zwarte gat komt op mij dreigender over, nu de verkoop van de zaak (Extendit) in de afrondende fase zit. Gek eigenlijk want je fantaseert allemaal wel eens over stoppen met werken, als je die walvis van de staatsloterij op je strandje weet te slepen. Maar ik moet iets te doen hebben. Zeker zolang de gezondheid of beter gezegd de ziekte het toelaat (Ik krijg wat meer last van passage klachten). De overdracht zal nog enige tijd in beslag nemen. Ben benieuwd wat ik naast schilderwerk, snoeiwerk etc nog ga uitvreten (lijkt een gepast woord binnen de kaders van deze blog). Eerst maar eens de finale Nederland- Duitsland kijken..... (ik streef naar optimisme). Nu is het tijd voor een commerciele onderbreking :
Ik heb een berg meubilair (echt mooie bureau's voor weinig, dat wil zeggen goede prijs/kwaliteit verhouding ) te koop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten