Vraag: Wat is het verschil tussen een slachtbank en een engels zomerkamp? Antwoord: mindset ! Vandaag was mijn infuusdag van de 2e chemokuur (van de tweede chemocyclus). Ik voelde me alsof ik naar de slachtbank moest en voelde me tamelijk rot (ik moest thuis al overgeven voor er uberhaupt iets gebeurd was). Een vriend zei dat ik het infuus moest zien als gaan naar een zomerkamp, waar ik sterker kon worden. Hij heeft zonder twijfel gelijk! Een positief gevoel is beter dan een negatief. Desalniettemin mag de kanker van mij helemaal afgeslacht worden!
Overigens was het niveau van mijn witte bloedlichamen maar net aan (3,6 met een officiele norm van 4) om de kuur te mogen starten. Ook waren de kankermarkers, ondanks kuur 1 gestegen. Een slecht teken. Doordat de moeilijkheden met eten weer toenamen had ik al een vermoeden in die richting. Maar op 1 been kun je niet staan zullen we maar zeggen. Dus vandaag het tweede been er bij gezet.
Deze keer was het verkrijgen van het infuus hoe dan ook een ware beproeving. Op het einde was mijn stem bijna weg ("glas in je keel effect") en ik was zo wankel dat Felix Wankel (de uitvinder van de wankelmotor) aan zijn uitvinding zou zijn gaan twijfelen.
Verder kan ik mijn scheerapparaat voorlopig ook weer opbergen: mijn haargroei is tot stilstand gekomen en valt bovendien uit. Dus die sneldelende cellen zijn in ieder geval wel gevoelig voor de chemo. Nu de kanker nog.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten