Verder bestond de dag uit veel slapen en zelfs zittend viel ik af en toe al in slaap. Toch blijft de drang om alles mee te krijgen want zodra er wat gebeurd of als er wat geluid te horen is gaan de ogen een beetje half open. De geest blijft sterk alleen het lichaam wil niet helemaal meer meewerken.
Zo is ook mijn stem enorm verzwakt door een disbalans tussen schimmels en bacteriën in de mond en keel. Hiervoor krijg ik nu een heerlijke gel om vier maal daags te spoelen. Daarnaast mag ik nu ook nog een antibiotica-capsule naar binnen werken om een longontsteking te voorkomen. Al met al gaat er ondertussen de halve apotheek naar binnen.
Dan wat ander nieuws, na het overleg met mijn oncologe dr. Tick (welke toch iets te weinig sneeuw had gehad voor een echt goede wintersport) en de transferverpleegkundige is er besloten dat ik morgen aan het einde van de dag weer naar huis zal verhuizen.
In tegenstelling tot de eerdere voorwaarde zal de longdrain gewoon meeverhuizen en zal alles wat ik hier heb ook thuis voor me klaargezet worden.
Hierbij wil ik wel benadrukken, zeker gezien mijn energie niveau van vandaag, dat ik dezelfde bezoektijden en procedure als in het ziekenhuis wil handhaven.
Dus als je langs wilt komen laat dat even weten en dan kijk ik of ik daar de energie voor heb.
En als afsluiter van de dag krijg ik bij wijze afscheidscadeau nog even fijn een klysma zodat ik op mijn "allerbest" weer richting thuis kan.
5 opmerkingen:
Jaap,Eef,Jimmy en Dicky
Net komt Iloy terug van de Schollebollen met de mededeling dat het met Jaapie niet zo goed gaat.Dus meteen de blog gelezen. Hieruit blijkt dat Jaapie nog steeds dezelfde humor en vechters mentaliteit heeft,zoals we van hem gewend zijn. Diep respect en veel bewondering voor de strijd die jij en je gezin zijn aangegaan!Verder schieten woorden ons tekort en wensen wij jullie heel veel sterkte!!
Dreeke,Jose en Iloy
Jaap,
Corinne en ik lezen net je meest recente blog. Nog steeds doorspekt met jouw speciale humor. Moet ik weer denken aan de film The meaning of Life van Monty Python: eerst valt er een blaadje met een gil van de boom, dan ineens alle blaadjes. hele bios doodstil, wij lagen in een deuk. Op dit moment heb ik wat moeite met "de zin van het leven" (understatement van het jaar). Het doet pijn om te zien dat je geest nog even scherp is als altijd (en scherper heb ik niet vaak meegemaakt) maar dat je lichaam je veel te vroeg in de steek laat. Onrechtvaardig en oneerlijk, zeker tegenover Eef, je mannen en je moeder. Misschien een schrale troost, maar je hebt met jouw humor en scherpe geest (elkaar constant afzeiken maar naar buiten toe één front) zeker impact gehad op mijn leven. En daar ben ik je dankbaar voor. Of misschien niet? (geintje).
Ton
Beste Jaap,
Ik heb het gevecht, dat jij met je gezin tegen jouw ziekte hebt gevoerd, op afstand gevolgd.
Je geeft nu zelf aan dat jij nog wel wilt maar dat jouw lijf je nu echt in de steek gaat laten.
Ik hoop dat je samen met jouw dierbaren tot die tijd nog mooie momenten mag hebben.
Ook hoop ik dat de komende periode menswaardig en (met behulp van je medicijnen) in ieder geval lichamelijk pijnloos mag zijn.
Je blijft in mijn gedachten als een zeer integere, humorvolle en vechtlustige kanjer.
Heel veel sterkte gewenst voor jullie allen!
Je oud collega Christie
Hoi Jaap, Evy, Jimmy en Dicky,
Ook ik ben een trouwe volger van je blog. Diep... diep respect hoe jij Jaap met deze vreselijke ziekte omgaat... en nog steeds humor, niet te geloven.
Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte toe de komende tijd en weet er zijn veel mensen die vaak aan je denken!!!
Marion Zillekens
Beste Jaap en Eveline,
Marleen kwam van de week thuis van school en vertelde dat "op internet staat hoe het met de man van juf Eveline gaat" ;-) Schijnbaar had Ine hier iets over verteld...
Uit belangstelling en medeleven ben ik dus eens gaan kijken en kwam bij deze blog uit en heb nu dus inderdaad kunnen lezen wat jullie samen moeten doormaken. Wat maken jullie een heftige tijd door!
Hoewel ik het moeilijk vind de juiste woorden te vinden, wil ik toch even laten weten dat ik veel respect heb voor de kracht die uit al de bloggen spreekt en vooral dat wij met jullie meeleven. Hopelijk voelt het goed om vanmiddag weer thuis te zijn.
Veel sterkte voor jullie allebei!
Groeten, Jan Desirée Jasper en Marleen van de Pas
Een reactie posten